غـــــــــــم دل با که بگویم که مرا یارى نیست
جز تـــــــــو اى روحِ روان، هیچ مددکارى نیست
غم عشق تو به جان است و نگویم به کسى
که در این بــــــــادیه غمزده، غمخوارى نیست
راز دل را نتوانــــــــــــــــــم به کسـى بگشایم
که در این دیــــــــــــر مغان رازنگهدارى نیست
ساقى، از ساغـــــر لبـــــریز ز مـــى دم بـربند
که در این میکـــــده مىزده، هشیارى نیست
درد من، عشق تــــــو و بستر من؛ بستر مرگ
جز تواَم هیچ طبیببــــــى و پــــــرستارى نیست
لطف کن، لطف و گـــــــذر کن به سر بـــالینم
که به بیمــــــــــارى من جان تو، بیمارى نیست
قلـــــــــم ســـــرخ کشم بر ورق دفتر خویش
هان که در عشق من و حُسن تو، گفتارى نیست
| نظرات دیگران ( ) |
